Το παραμύθι “Το
μελισσάκι «Δε με μέλει»”, από τις εκδόσεις «Ωρίωνας» παρουσίασε στο 4ο
Νηπ/γείο Σπάρτης, η συγγραφέας του, κ. Ελένη
Βλαχοπούλου, την Παρασκευή 19
Απριλίου.
Στο πλαίσιο της καλλιέργειας της φιλαναγνωσίας των
μαθητών, αλλά και της γενικότερης στάσης στην τάξη, η συγγραφέας έγινε
συναναγνώστρια, εμψυχώτρια, διαμεσολαβήτρια και φίλη, εξασφαλίζοντας έτσι το «χώρο»
μέσα στον οποίο τα παιδιά εκφράστηκαν άνετα και άφοβα, όπως ταιριάζει στην
ηλικία και την ιδιοσυγκρασία τους.
Η
συγγραφέας αφού αφηγήθηκε το παραμύθι, συζήτησε
με τα παιδιά και μέσα σε κλίμα αυθορμητισμού και αμεσότητας, εξέφρασαν
επιθυμίες, απορίες, τάσεις και σκέψεις. Άλλωστε, κάθε αναγνώστης αντιλαμβάνεται και ερμηνεύει
διαφορετικά ένα κείμενο, ανάλογα με τις κοινωνικές και πολιτισμικές του
προσλαμβάνουσες.
Τονίστηκε η αξία της καθημερινής επαφής με τα βιβλία, να τα πιάνουν, να τα
ξεφυλλίζουν, να μαθαίνουν, να αντλούν πληροφορίες από το εξώφυλλο και το
οπισθόφυλλο. Να αναπτύξουν κριτήρια σχετικά με το πώς να διαλέξουν βιβλία σε
ένα βιβλιοπωλείο ή μια βιβλιοθήκη.
Σχεδιάστηκαν
και υλοποιήθηκαν δραστηριότητες όπως η απόδοση μιας σκηνής από το βιβλίο με
κινήσεις του σώματος από κάθε νήπιο, η ζωγραφική σκηνών από ομάδες παιδιών και
παρουσίασή τους στην ολομέλεια, η μουσική επένδυση και η δραματοποίηση του
παραμυθιού, αφού οι μικροί
αναγνώστες ταυτίζονται έντονα με τους ήρωες των βιβλίων.
Σύμφωνα και με τους στόχους του Αναλυτικού
Προγράμματος του νηπ/γείου, είναι κρίσιμο να αισθανθούν τα παιδιά ότι η ώρα της
φιλαναγνωσίας είναι μια ιδιαίτερη στιγμή στη σχολική τους ζωή. Είναι μια ζώνη
ελευθερίας και δημιουργικότητας, στην οποία μπορούν να εκφραστούν αβίαστα τόσο
ατομικά όσο και ομαδοσυνεργατικά.
Γενικότερα,
η ένταξη του βιβλίου στη ζωή της τάξης, με κάθε αφορμή, μαθαίνει στα παιδιά ότι η ανάγνωση αποτελεί
αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας, ώρα ψυχαγωγίας και αποσυμπίεσης.
Τέλος, καλό είναι
να έχουμε πάντοτε στο νου μας τα δικαιώματα του αναγνώστη, σύμφωνα με
τον Daniel Pennac.
«Το παιδί έχει
δικαίωμα:
να μη διαβάζει,
να πηδάει σελίδες,
να μην τελειώνει ένα βιβλίο,
να το ξαναδιαβάζει,
να διαβάζει οτιδήποτε,
στην ικανοποίηση αισθήσεων,
να διαβάζει οπουδήποτε,
να τσαλαβουτάει,
να διαβάζει μεγαλόφωνα,
να σιωπά».
Ίσως αν σκεφτούμε
αυτά, να απελευθερωθούμε κι εμείς βαδίζοντας με τις μικρές μας αναγνώστριες και
με τους μικρούς μας αναγνώστες στους δρόμους της φιλαναγνωσίας.
Δήμητρα Ζαχαράκη, εκπαιδευτικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου